دانلود فیلم پی( Pi )

این فیلم یک فیلم سیاه و سفید است. کارگردان با نوع فیلم برداری سعی بر نشان دادن حالات درونی مکس دارد و از درون ذهن مکس فیلم را به ما نشان می دهد در واقع تلاش دارد تا نگرش ها و دغدغه های درونی مکس را به ما نشان دهد.

چرا سیاه و سفید ؟

در علوم اعصاب راجب این صحبت می کنند که نیم کره راست مغز ما، مغز عاطفی است و با تصاویر و رنگ ها و فضا سروکار دارد. نیم کره سمت چپ ما، مغز تحلیلگر، زبانی ، ریاضی است و با داده ها، تحلیل و الگوریتم سروکار دارد. 

رمانتیسم ها اعقاد دارند که وقتی با سیستم تحلیلی و ریاضی به جهان نگاه می کنید، گویی جهان را سیاه و سفید می بینید. بدون رنگ. رنگ به به مفهوم فیزیکی نه بلکه به معنای خشک و بدون شور و اشتیاق. 
آرونوفسکی با سیاه و سفید نشان دادن این فیلم قصد دارد به ما سبک تفکر یک آدمی که ریاضی وار به جهان نگاه می کند را نشان دهد که سیاه و سفید است.

رشنالیسم ها اعتقاد داشتند که فضیلت انسان، خرد هست و آن خرد یک خرد ریاضی است. یعنی خردیست که ما بتوانیم جهان را به صورت یک فرمول ریاضی ببینیم و بتونیم حلش بکنیم. 
رشنالیسم ها اعتفاد دارند که باید به ماجراها غیر عاطفی و غیر شخصی نگاه کرد.هرگاه با یک ماجرا درگیر شدی، چه درگیر نفعی باشی و چه درگیری عاطفی، نمی توانی نسبت به آن ماجرا فضاوت درستی داشته باشی. این همان چیزی است که بعد ها فروید در روانکاوی و در اتاق درمان آورد و گفت باید روان درمانگر در موضع خنثی باشد. هنگامی که درمانگر بخواهد موضوع مراجع کننده را حل کند، اگر یک خشم، دلبستگی، علاقه، خاطره و هرچیز دیگری را درگیر کند، دیگر نمی تواند درمانگر خوبی باشد.  اینجا وقتی فروید می گوید نباید درگیر باشید یعنی نگاه رشنالیستیک به موضوع دارد. در مقابل فروید، کارل گوستاو یونگ است که عقیده دارد  در هر درمانی دو نفر درگیر می شوند: درمانگر و درمانجو .
آرونفسکی در این فیلم، رومانیسیسمی به ماجرا نگاه می کند. مکس نمی تواند در حوزه رشنالیستی موفق به حل مسئله بشود و بیمار می شود درواقع کشش جسمانی انسان اینطور نیست و مثل آن ابر کامپیوتر که اسمش اقلیدوس بود، نیست حتی ابر کامپیوتر هم یک جایی می سوزد. ولی انسان که از جنس خون و پوست و گوشت است، اساسا برایش ممکن نیست که بتواند کاملا خنثی و از دید ریاضی دان به جهان نگاه کند. 

فلسفه اساسا از جایی شروع شد که ما میخواهیم جهان را بشناسیم. ابزار ما برای شناخت جهان، تفکر ماست. ابتدا باید ابزار شناخت را درست کرد و بعد شناخت را در آن ریخت. در رشنالیسم، فیلسوف باید حد اقل درگیر عاطفی و اجتماعی را داشته باشد . آنها معتقدند هر درگیری می تواند تفکر را تحت تاثیر قرار دهد. گروهی دیگر اعتفاد دارند آن چیزی که رشنالیست ها فکر می کنند اصولا غیر ممکن است و اگر هم ممکن باشد، مطلوب نیست.
آرنوفسکی نیز دنیای ریاضی دان را یک دنیای سرگیجه آور، دردناک و خشک و سیاه و سفید نشان می دهد که نشان می دهد.
بسیاری از دستاوردهای امروز ما در بساری حوزه ها ناشی از کار رشنالیست هاییست که کوشیده اند غیر شخصی به مسائل نگاه کنند. بنابراین اگر واکسن برای جلوگیری از فلج اطفال وجود دارد، حاصل تجربه ایست که به دنیا به منزله ریاضی نگاه شده و سعی شده تا مسائل  با کشف درست قواعد در یک نظام درست ریاضی طوری حل شود.