تفاوت روانشناس و روانپزشک
تفاوت روانشناس و روانپزشک
روانشناس
روانشناس را از یک منظر میتوان به عنوان متخصص تغییر رفتار نابهنجار تعریف کرد. یکی از محصولات روانشناسی، علاوه بر بالا بردن دانش ما از طبیعت بشر، رواندرمانی است. روانشناس یا رواندرمانگر سعی میکند با استفاده از نظریههای موجود در علم روانشناسی ریشهی مشکلات مراجع را شناسایی کند و آنها را برطرف کند. به این ترتیب مراجع، بعد از رجوع باید تغییر محسوسی در سبک زندگی، طرز تفکر و بروز هیجاناتش مشاهده و با بهبود عملکردش در زندگی حس بهتری پیدا کند.
روانشناسان به شناسی مشکلات رفتاری و روانی می پردازند وسعی در حل مشکلات رفتاری دارند. مشکلاتی از قبیل: استرس، اضطراب، افسردگی، مسائل و مشکلات خانوادگی، اختلالات شخصیتی، وسواسهای خفیف و درمان افراد معتاد به مواد مخدر.
روانشناسان در تشخیص و درمان تخصص دارند اما قادر به تجویز دارو نیستند در عوض از گفتار درمانی برای کمک به بیماران خود استفاده میکنند.
روانشناس در چه مواردی می تواند کمک کند؟
- افسردگی
- اضطراب
- اعتیاد
- اختلالات اشتها
- اختلال استرس پس از سانحه
- اختلال وسواس فکری عملی
- اختلالات شخصیتی
- فشار روحی
- مشکلات عاطفی
- غم و اندوه و ضربه
- مشکلات رابطه
روانپزشک
روانپزشک کسی است که ابتدا دورهی پزشکی را گذرانده و بعد برای تخصص در روانپزشکی مدرک گرفته است. روانپزشک نگاهی زیستشناسانه به مسائل روانشناختی دارد و بنابراین وظیفهی دارو درمانی و بستری (در صورت لزوم) با روانپزشک است و دیگر شاخهها این اجازه را ندارند. در غالب موارد روانپزشکان به کار دارودرمانی مشغول هستند و کمتر تمایل به رواندرمانی دارند. با وجود این، برخی از روانپزشکان تمایل دارند که فراتر از دارو درمانی روند و رویکردهای مختلف رواندرمانی را برای مراجعانشان در نظر میگیرند. مسئولیت حرفهای و اخلاقی روانپزشکان با سازمان نظام پزشکی است و صلاحیت حرفهای آنها را این سازمان صادر میکند.
روانپزشک در چه مواردی می تواند کمک کند؟
- شوک های شدید و ناگهانی
- تجویز دارو
- تنظیم مشکلات پس از تغییرات عمده زندگی یا استرس
- اضطراب، نگرانی یا ترس
- افسردگی شدید
- تفکر خودکشی
- افکار صدمه زدن به دیگران
- از عمد به خود آسیب رساندن
- انرژی بیش از حد، عدم توانایی خواب
- افکار منفی مداوم
- تفکر وسواسی
- احساس این که مردم به دنبال شما هستند یا می خواهند به شما آسیب برسانند.
- توهم (شنیدن یا دیدن چیزهایی که در واقعیت نیست)
- هذیان (اعتقادات ثابت و بدون اساس در واقعیت)
- افکار عجول، متلاشی
- مصرف الکل یا مواد مخدر
- مشکل قمار، بازی یا سایر رفتارهای اعتیاد آور
- مشکلات مربوط به تصویر بدن، غذا خوردن یا رژیم گرفتن
- مشکلات حافظه
- تمرکز و توجه ضعیف، بیش فعالی
- خشونت، تحریک یا انفجارهای عاطفی
- بی خوابی و سایر مشکلات خواب
- شرایطی که از کودکی مانند اوتیسم، ناتوانی ذهنی و اضطراب کودکی آغاز می شود.
تفاوت بین روانشناس و روانپزشک چیست؟
به طور خلاصه تفاوت بین این دو در سه چیز خلاصه میشود. روانپزشک پزشک است و روانشناس نیست. از این رو، روانپزشک میتواند دارو تجویز کند و روانشناس نمیتواند. روانپزشک بیماری را تشخیص میدهد، درمان را مدیریت میکند و طیف وسیعی از درمانها را برای بیماریهای روانی پیچیده و جدی مانند اسکیزوفرنی ارائه میدهد. اما روانشناس بر ارائه روان درمانی (گفتار درمانی) برای کمک به بیماران تمرکز میکند. روانپزشکان و روانشناسان اغلب به عنوان تیم درمان با هم کار میکنند. یک روانپزشک ممکن است ارزیابی و تشخیص اولیه را انجام دهد، سپس بیمار را برای درمان روانشناختی مداوم (گفتگودرمانی) به روانشناس ارجاع دهد.
اول به روانشناس یا به روانپزشک مراجعه کنیم؟
این سوال پاسخ قطعی ندارد اما اگر روانپزشک و روانشناس به صورت حرفه ای و اخلاقی عمل کنند، با مراجعه به هرکدام از آن ها، در صورتی که لازم باشد شما را به دیگری ارجاع خواهد داد. اما اگر مطمئن نیستید که فرق روانپزشک با روانشناس چیست یا کدام برای شما مناسب تر است، بهتر است ابتدا به روانشناس مراجعه کنید. چون ممکن است مشکل شما جزیی باشد و نیازی به درمان دارویی نداشته باشد. همچنین روانشناس اگر متوجه شود که شما نیاز به روانپزشکی دارید، شما را به روانپزشک ارجاع خواهد داد.
با اینکه روانپزشکی و روانشناسی تفاوت های بسیاری با یکدیگر دارند اما روانپزشک و روانشناس شغلی بسیار نزدیک به هم دارند و به همین علت همه مراکز روانشناسی، با مرکز روانپزشکی ارتباط دارند و مراجعینی که نیاز به دارو درمانی دارند را به این مراکز ارجاع می دهند. عکس همین قضیه نیز در مورد مراکز روانپزشکی صادق است.
- جهت دانلود راحت تر فایل ها چند قسمت تقسیم شدند
گزارش خرابی لینک پسورد فایل : ندارد
دیدگاهتان را بنویسید